BO TO CO W ŻYCIU WAŻNE

To będzie wpis inny niż wcześniejsze, bo nie będzie o kosmetykach, minimalizmie i ubraniach.

"Duperele" to właśnie rzeczy i sprawy, które wydają się nam błahe w porównaniu z tymi prawdziwie ważnymi.
Czym bowiem jest nadmiar kosmetyków, pękająca szafa kiedy przychodzi nam zmierzyć się z chorobą, problemami naprawdę finansowymi.
Każdy kto musiał zmierzyć się z prawdziwymi tragediami zauważył, że nie myśli już jaką sukienkę kupić na wesele, które buty pasują do tych lub tamtych rzeczy.
Czasami takie sprawy, które nie dotyczyły nas dotąd, przewartościowują nam życie, sprawiają, ze nic już nie jest takie samo.
Gdy dowiadujemy się, że nasz mąż, żona, dziecko jest bardzo poważnie chory/chora/chore czy martwimy się o "duperele"?
Nie.
Czy zatem warto przejmować się nadmiarem kosmetyków? Chyba nie.
Czy ja się przejmuje?
Czy ten mój minimalizm nie przepełnia mi życia?
Czasem się nad tym zastanawiam.

Jednak odpowiedź może i samousprawiedliwiająca jest taka - pozbywam się rzeczy by przestrzeń wokół była na tyle czysta i przejrzysta bym nie skupiała się już nad "duperelami". Pracuję nad sobą bym już nie myślała ciagle, że "muszę" to mieć.
Chcę myśleć o tym co naprawdę ważne, chcę otaczać się osobami i rzeczami które naprawdę mają znaczenie.
Czy za pięć, dziesięć lat będę pamiętać o cieniu, który był a potem go nie było. Nie pamiętam połowy swoich rzeczy, które miałam (a może nawet więcej).
Sprawmy więc by nasze życie składało się z rzeczy ważnych. Odetnijmy się uczuciowo od kosmetyków i ubrań. Nie można kochać swetra, super kiecki. Dla mnie to nie do pomyślenia, ale pewnie niektórzy tak mają.
Czy nie warto swe uczucia lokować w ludzi, zwierzęta.  
Czy ten wyczekiwany, wymarzony podkład za 200 zł potrzyma nas za rękę kiedy choroba będzie nas pokonywać? Co z tymi 50 lakierami do paznokci? Gdzie będą gdy ktoś nam bliski będzie cierpiał?

Czy zatem warto prowadzić blogi o takiej tematyce jak ja? Czy warto się skupiać na pozbywaniu się nadmiaru rzeczy? 

TAK TAK TAK

To co teraz w sobie zmienimy zaowocuje. Pozwoli nam odciąć pępowinę od dóbr materialnych. Sprawi, że po pewnym czasie będą nas otaczać użyteczne rzeczy, a my będziemy mieć chłodny stosunek do nich. Będą spełniać taką rolę jaką powinny czyli być tylko rzeczami.

WALCZ WIĘC O KAŻDY DZIEŃ SWOJEGO ŻYCIA. POZBYWAJ SIĘ TEGO CO NIE POTRZEBNE. KOCHAJ LUDZI, ZWIERZĘTA I ROŚLINY. TO ONE SĄ PRAWDZIWĄ WARTOŚCIĄ W ŻYCIU.
POZBYWANIE SIĘ TEGO CO ZBĘDNE TO PIERWSZY ETAP BY DALEJ IŚĆ NAPRZÓD, ROZWINĄĆ SWOJE WNĘTRZE I POZNAĆ SIEBIE, PRAWDZIWEGO SIEBIE.
JEŚLI CI DOBRZE Z RZECZAMI, JEŚLI NIE WIDZISZ PROBLEMU I NIE CHCESZ COŚ ZMIENIĆ TO W PORZĄDKU. KAŻDY JEST INNY. KAŻDY ŻYJE JAK CHCE.

JA CHCĘ SIĘ ODCIĄĆ OD "DUPERELI", BO WOKÓŁ MNIE JEST WIELE DO ZROBIENIA.

SZKODA ŻYCIA NA RZECZY MAŁO WAŻNE, BO ŻYCIE JEST TYLKO JEDNO.
ULOTNE, KRUCHE. 
DZIŚ JESTEŚ, JUTRO CIĘ NIE MA .... MOŻE TO BRUTALNE, ALE PRAWDZIWE.

Kiedyś byłam wolontariuszką w Hospicjum. Nigdy nie byłam tak szczęśliwa jak wtedy. Wychodziłam uśmiechnięta. Kiedy widziałam tyle cierpienia, tyle bólu wszystko przestawało mieć znaczenie. Moje problemy znikały. Ludzie, których poznawałam dziękowali za wszystko, uśmiechali się. Nie mówili o cierpieniu. Opowiadali o rodzinach i wypytywali o moje życie.

JA PRZEZ MINIMALIZM CHCĘ ODNALEŹĆ SIEBIE, ZAGUBIONĄ TROCHĘ PRZEZ KONSUMPCYJNY STYL ŻYCIA.